- Umetnost
Fatalne, ranjive, zagonetne, moćne i hrabre – kako su prikazane žene u Klimtovoj umetnosti
Nebrojeno puta kopirani motivi, večita inspiracija današnjih dizajnera, austrijski umetnik Gustav Klimt, jedan od najznačajnijih predstavnika bečke secesije, svojim drugačijim pristupom slikanju ostavio je neizbrisiv trag u svetu umetnosti početkom 20. veka.
Nije samo slikao, već je radio i murale i crteže, uglavnom inspirisan ženama, a dela su mu na prvi pogled karakteristična, ispunjena simbolizmom i prožeta misterioznom senzualnošću koju je tako vešto prikazivao.
Umetnički bunt i otpor konzervativnim normama
Rođen je 1862. u siromašnoj porodici u Baumgartenu u blizini Beča. Njegov otac je bio graver zlata, što je verovatno imalo uticaja na umetnikovo stvaralaštvo, budući da su mu slike često bile ispunjene zlatnim detaljima. Među njima i najpoznatiji ’’Poljubac’’ i portret Adele Bloch-Bauer. Malo je poznato da je Gustav studirao na Univerzitetu za primenjene umetnosti u Beču i da je zahvaljujući talentu koji je zapažen, imao punu stipendiju koja mu je otvorila mnoga vrata. Iako gotovo nikada nije napuštao Beč, njegova umetnost obišla je svet. Centralni motiv bile su žene koje je slikao bez stega i potpuno slobodan – fatalne, zavodljive, neobične, hrabre. Često su prikazivane u nestvarnim, zlatnim pejzažima, okružene raznim simbolima koji naglašavaju njihovu kompleksnost. Dela koja je slikao sa punom ljubavlju i strastveno, razotkrivaju unutrašnju snagu i emocije koje su u vreme njegovog stvaralaštva bile često tabu tema. Nimalo se nije ustručavao da naslika nago žensko telo, što je nailazilo na oštre kritike i neretko svrstano u ’’pornografsku’’ umetnost. Čak tri slike su za vreme drugog svetskog rata uništene od strane nacista, Medicina, Pravda i Filozofija, a inače su urađene po narudžbini Bečkog univerziteta. Za ’’Filozofiju’’ je čak dobio zlatnu medalju na izložbi u Parizu. Klimtova tehnika kombinuje tradicionalno slikarstvo sa primenom zlatnih listića. Nekad okarakterisan i kao kičast i eksplicitan, ali definitivno posvećen raskošnim detaljima koji su gotovo nadrealni, izdvojio se kao jedan od najspecifičnijih slikara koji je žene prikazivao gotovo u rangu sa mitskim bićima i boginjama.
Od kontroverze do globalnog uspeha
Njegovo najpoznatije delo ’’Poljubac’’ nalazi se u Belvedere muzeju u Beču – prikazuje intimni trenutak između muškarca i žene, obavijen je zlatnim ornamentima i apstraktnim šarama. Slika je simbol ljubavi, ali ranjivosti, i naglašava kontraste koji su prisutni između polova. Klimtova fascinacija ženskim telom može se videti i u mnogim drugim autorovim delima, među kojima se izdvajaju Portret Sonje Knips (1898), Vodena struja (1898), Potret Emili Flege (1902), Nada (1903), Žena sa šeširom (1909), Prijateljice, Nevesta, Igračica, Judit I (1901), Nuda Veritas (1899), Danae (1907), Tri doba žene.
Artist decoding – zagonetni portreti žena
Klimtove žene su nesvakidašnje, inspirativne i autentične. Dela koja je stvarao često su bila odraz umetnikovog razmišljanja o društvenim ulogama i položaju žena u tadašnjem svetu. Portreti Judit I i Judit II prikazuju žene u moćnim, ali emotivnim pozama, čime Klimt razbija tradicionalne stereotipe i slavi kompleksnost ženskog bića. U portretima se nije ustručavao da naslika više od fizičke forme, on je slikao njihove duše, skrivene želje i strahove. Slika Nada (1903) je nastavak ideje Nuda Veritas, i prikazuje crvenokosu kovrdžavu trudnicu, zagonetnog pogleda, sa upletenim venčićem u kosi. Ona hrabro stoji čuvajući svoje nerođeno dete, prkoseći mraku koji je oslikan oko nje. Revolucionaran i vrlo hrabar pristup za vreme u kojem je stvarao. Upravo to je ženama pružilo mesto koje su zasluživale ali ga retko dobijale – mesto moći i autonomije.
Stvorivši svet u kojem su aktivni protagonisti svojih priča, uvažene i cenjene, a ne pasivni posmatrači, Klimt je za žene napravio pravi preokret. Snaga, ali i ranjivost koja koegzistira u njima, bile su deo Klimtove vizije moćnih individua kakvim je on smatrao žene, pretvorivši ih u večite muze i ikone umetnosti.
Foto: Pinterest Arhiva